Ein arealrekneskap kan gje oversyn over planlagde endringar i arealdelen, og det kan vise kva for eit utbyggingspotensial som ligg inne i eksisterande planar.
Arealrekneskapet kan òg brukast til å framheve kvalitetane på areala som vert vurderte eller foreslått omdisponerte til utbyggingsføremål, og bidra til auka medvit om konsekvensane av arealendringar. Ein kan kartleggje og føre arealrekneskap over til dømes særleg karbonrike myrområde, viktige friluftsområde, naturtypar, skog, blågrøn struktur eller samanhengande jordbruksareal. Dette gir kommunen eit betre kunnskapsgrunnlag for å vurdere ulike alternativ for å disponere om og for å unngå tap og nedbygging av særleg verdfulle areal.
Saman med folketalssprognosar kan arealrekneskapen bidra i vurderingane av det reelle behovet for endringar i arealdelen ved rullering. I eit breiare perspektiv er bruk av arealrekneskap nyttig i samfunnsutviklinga, og ved planlegginga av arealbruk av til dømes bustad, infrastruktur og kommunale tenester som skule og helse.
Arealrekneskap vil vere eit hjelpemiddel i dialogen mellom dei ulike aktørane i planprosessen, til dømes med politikarar, utbyggjarar og regionale og statlege fagmyndigheiter. Bruk av arealrekneskap er òg eit verktøy for å følgje utviklinga i kommunen over tid, og til å vurdere måloppnåing.