Sjøaureprosjektet "Mange bekkar små"

Sjøaure (Salmo trutta trutta) er ein anadrom laksefisk med utbreiing i Europa. At sjøauren er anadrom betyr at han er ein ferskvassfisk og lever dei første åra av livet i elver og bekkar, før han ved ein viss storleik blir smolt (to til fire år) og vandrar ut i sjøen. Der finn han betre næringsgrunnlag og kan vekse og bli gytemoden raskare. Sild, krepsdyr og insekt er vanlig føde. 

Utvandringa til fjordane skjer om våren. Sjøauren oppheld seg i fjordane heile sommaren, i motsetning til laksen som svømmer til havs. Sjøauren er i fjordane fram til seinsommar eller tidleg haust. Då svømmer han tilbake til den same bekken han vaks opp for å gyte. Sjøauren vandrar årleg mellom ferskvatn og sjø. Han blir gytemoden i fem til sju års alder, og nesten halvparten av all sjøaure gyter meir enn éin gong i løpet av livet. 

I Noreg lever sjøauren langs heile kysten i alt frå små bekkar til store elver. I mange vassdrag lever han saman med laks, og artane har i utgangspunkt dei same krava til gyte- og oppveksthabitat. Sjøaure kan utnytte betydeleg mindre vassdrag til gyting enn kva laksen kan.

Temarapport frå Vitenskapleg råd for lakseforvaltning nr. 9 (år) viste at Møre og Romsdal var, tett fulgt av Vestland, fylket med dårlegast tilstand for sjøaurebestandene. 

Dei fleste bestandene (61 %) var i dårlig eller svært dårlig tilstand. Berre tre prosent av vassdraga var i god eller svært god tilstand. 33 % av bestandane var i moderat tilstand og 3 % av vassdraga vert vurdert som tapt for sjøaure. Møre og Romsdal var blant fylka som var sterkast påvirka av menneskeleg aktivitet. Lakselus, landbruk og vasskraft var dei største påverknadane. Det var 209 vurderte vassdrag.